நெஞ்சுப் பொறுக்குதில்லையே..!!!!

கொஞ்சும் அழகுத் தமிழ்மொழி

                குதறி விடத்தான் கொலைவெறி

நஞ்சு கலந்து வருவதை

             நன்க றிந்த நிலையினால்

நெஞ்சுப் பொறுக்கு    தில்லையே

            நேரமைத் திறனு  மின்றியே

வஞ்சிக் குமிவர் பிழையினை

            வளர விட்டக் கொடுமையே

அஞ்சி அஞ்சி வாழ்வதால்

          அன்னைத் தமிழும் சாகுமே

கெஞ்சிக் கேட்டா லிவர்களின்

            கொடுமை யின்னும் கூடுமே

பஞ்சில் வைத்தத் தீயினாய்

            பாழாய்ப் போகும் தாய்மொழி

பிஞ்சு நாவுகள் சொல்லுமே

           பிழையாய்த் தமிழைக் கொல்லுமே