அரும்பு

அரும்பு சிரித்தால் பூமணம்

அதனாலே சுற்றிலும் உள்ளவர்கள் ஆவலுடன்

அணைப்பர் நெஞ்சில் ஒருகணம்

குழலின் ஓசையாய்க் குழைவு

குறைகளெல்லாம் மறக்கடித்து நெருங்கத்தான்

கூப்பிடும் உன்றன் விழைவு

திராட்சைக் கருவிழி அசைவால்

தீர்ந்துபோகும் துன்பங்கள் துயரங்கள் எல்லாமே

ஈடிலா மழலை இசையால்

பேசும் சித்திரக் கவிதை

பேசாமல் நீயிருந்தால் எங்கட்குக் கவலையாகும்

பேரின்ப ஊற்றாம் குழந்தை

உன்றன் கிறுக்கல் ஓவியம்

உன்னிடத்தில் உறைந்திருப்பான் இறையவனும்

உன்றன் பாட்டுக் காவியம்

கன்னம் போதைக் கிண்ணம்

அமுதமாய்ச் சுரக்கின்ற அன்பென்னும் ஊற்றாக

அள்ளி தருவதுன் எண்ணம்

மின்னல் தோற்கும் சிரிப்பு

மீண்டும்நீ தரவேண்டி தவமிருக்கும்

எங்கள் நெஞ்ச விரிப்பு

-அதிரை கவியருவி கவியன்பன் கலாம், அபுதாபி