மௌலவி அல்ஹாஜ் முதுவைக் கவிஞர் ஏ. உமர் ஜஹ்பர் மன்பயீ
பசியினையே பசியறியார் புரிந்திடவே
பசிக்காகப் படைத்திட்டான் ரமளானிதையே !
“பசித்திருப்பீர்” ஓர்திங்கள் முழுதும் எனக்கே !
பகல்மட்டும் இரவல்ல ! என்றானிறையே !
பசிக்காக உண்போர்கள் புவியில்கோடி !
பசியெனவே மாண்டோர்கள் புவியில்கோடி !
ருசிக்காகத் தின்போரும் உலகில்கோடி !
ரமளானை உணர்ந்தோரும் உலகில்கோடி !
கட்டியவள் கனிவுடனே காத்திருப்பாள் !
கணவனையே வழிநோக்கிப் பார்த்திருப்பாள் !
கட்டிலையும் கன்னியையும் ஒதுக்கிவைத்துக்
காணிக்கை செய்திடுவான் காமத்தை !
சுட்டுவிழிப் பார்வையிலே சுருண்டுபோகும்
சுந்தரியைச் சீண்டியுமே பார்க்கமாட்டான் !
கட்டுடலைக் கட்டிவைப்பான் இறைவனுக்கு !
காளையவன் தேர்ந்துவிட்டான் சுவனத்திற்கு !
நேர்மையுடன் உழைத்தெடுத்த பொருளிருக்க
நேர்த்தியுடன் சமைத்தெடுக்கப் பெண்ணிருக்க
ஆர்வமுடன் படைத்துவைக்கத் தாயிருக்க
ஆவலுடன் உண்பதற்கு மனமிருக்க –
பார்படைத்த பேரிறையின் அருளைத்தேடி
பக்தியுடன் பசியினையே தியாகம்செய்வான் !
சீர்மிகுந்த சொர்க்கமதைத் தெரிவுசெய்வான் !
சத்தியமாய் சொர்க்கவாசி இவரே காண்பீர் !
பழமிருக்க பாலிருக்கப் பழச்சாறிருக்க
பளிங்குகளின் கிண்ணங்களும் அழகாயிருக்க
பழகிவந்த நண்பர்களும் பக்கமிருக்க
பாங்குடனே ஊற்றிவைத்தும் மனம்வெறுக்க
அழகுமிகு ரமளானைக் கருத்தேகொண்டு
அத்தனையும் ஒதுக்கிவைத்துத் தாகித்திருப்பார் !
அழகுடனே ‘முப்பசி’யும் வென்றமுஸ்லிம்
அருளுடனே சொர்க்கமதில் வீற்றிருப்பார் !
நன்றி :
நம்பிக்கை மாத இதழ்
ஜனவரி 1998
முப்பசி வென்ற முஸ்லிம்கள்
கவிதையினைப் படிக்கையிலே
பசிதனை மறந்தேன் கவிதை
ருசிதனிலே உறைந்தேன்
தென்றல் கமால்
thendralkamal@gmail.com
