திருமலர் மீரான்
இறை காதலின்
விரக தாபத்தால்
எங்கள்
இதய மலர்கள்
பச்சை மகரந்தங்கள்
சிந்த
ஆன்மீக நிக்காஹ்
நடத்திய ரமலானே !
அன்றொரு நாள்
புனித இரவில்
அர்ஷிலிருந்து
வஹிக் குழந்தைகளை
தெளஹீதின் தென்றலில்
தாலாட்டி
தாஹா நபியிடம்
தந்த
மாதத்தாயே !
உனது
வருகைக்குப் பிறகே
படித்துறைகள் காணாத
எங்கள்
செல்லப் பிள்ளைகள்
வேதம் படித்தன !
செல்வப் பிள்ளைகள்
ஜக்காத்தென்னும்
ஞான ஸ்நான
துறைகள் கண்டன !!
உனது
பாதங்களின் ஸ்பரிசத்தால்
பாலைவனமாகிப்போன
மனவெளிகளில் கூட
தக்வா என்னும்
பசும்பயிர் விளைந்தது !
உந்தன்
சுவாசக் காற்றில்
எங்கள்
நாடி நரம்புகள்
பாவக்குளிர் காய்ந்தன !
ஐம்புலன்கள்
அருள்மனம்
நுகர்ந்தன !!
நெருப்பின்றி எரியும்
வயிற்றடுப்புகளின்
வெம்மையை
இல்லாமையால்
பொங்கும்
நெஞ்சலைகளின்
கொதிப்பினை
உணர வைத்த
ஞானத்தாயே !
அன்று
பாவச் சுமையால்
கனத்துக் கிடந்த
எங்கள்
இதயங்களெல்லாம்
உனது
நல்வரவில்
இலேசாயின !
இன்று
அவை மீண்டும்
கனக்கத் தொடங்கின
பாவங்களின்
பாரத்தாலல்ல !
பிரிவின்
ஏக்கத்தால் !!
நன்றி :
முஸ்லிம் முரசு
ஜுலை 1982
