என் மழலையின் ஈரம்,
மணல்வீடு கட்டியதை
மழைவந்து கரைத்தபோது
அமாவாசையிலும் நிலவுகாண
அம்மாவிடம் அடம்பிடித்தபோது !
என் நினைவுகளின் ஈரம்,
உடன்படித்த என்தோழி
ஊருணியில் உயிர்விட்டபோது
பாசமுள்ள என் பெரியம்மா
மாரடைப்பில் மரணித்தபோது !
என் உணர்வுகளின் ஈரம்,
சுனாமிகள் மக்களைச்
சுருட்டிச் சென்றபோது,
பூகம்பங்கள் மனிதர்களைப்
புதைத்துக் கொண்டபோது !
என் கனவுகளின் ஈரம்,
கிராமத்துப் பள்ளிகளில்
ஆசிரியையாக இல்லாதது
களையெடுக்கும் அழகைக்
கண்டுரசிக்க முடியாமலானது !
என் ஆனந்தத்தின் ஈரம்,
முதன் முதலில் மகன் முகம் கண்டு
முழுமையான பெண்மையடைந்தபோது
முல்லைப்பூச் சிரிப்புமகளை
முதல்பெண் வாரிசாக பெற்றபோது
என் நன்றிகளின் ஈரம்
வானலை வளர்தமிழில்
வந்தமுதல் அனுபவம்,
வடித்தஎன் கவிதையை
வாசித்ததுஎன் தந்தையானபோது !
ஈரமனதுடன்
காரைக்குடி. பாத்திமா ஹமீத்
ஷார்ஜா
நன்றி :
தமிழ்த்தேர்
புரட்டாசி மாத இதழ்
செப்டம்பர் 2011
