இருகாட்சிகள்
தாட்சண்யம்
( ஹிமானா சையத் )
இன்று
ஊர்க் கூட்டம் இருப்பதாக
ஊர்ப் பியூன் அறிவித்தார் !
தொழுதவர்கள் அனைவரும்
தளத்தில் வந்தமர்ந்தார்கள் !
தலைவர் உமர்கான்
தூணருகில் உட்கார்ந்தார் !
முகமன் கூறி
முறையாகத் தொடங்கி வைத்தார் !
முக்கிய விஷயங்கள்
முடிந்தபின் சபைநோக்கி,
“ஏதேனும் இனி உண்டா?”
எனக்கேட்டார். தலைவர் !
”ஆம் “ என சொல்லி
அஹ்மது எழுந்து நின்றான் !
தலைவர் முகத்தில்
தயக்கம் ; கலக்கம் !
அஹ்மதொரு அப்பாவி
அவ்வூரின் கடைமனிதன் !
என்ன விஷயத்தை
இங்கு அவன் சொல்வானென
ஏற்கனவே தெரிந்ததனால்
ஏற்பட்ட குழப்பம் அது !
அஹ்மது வீட்டுக்கு
அருகிருந்த நிலத்தையெல்லாம்
அவ்வூரின் பணக்காரர்
அ.மு. வாங்கி விட்டார்
அஹ்மது வீட்டுக்குள்ளும்
’ஆறு அடி’ இருக்குதென்று
அடாவடித் தனமாக
அவர் கூறும் விஷயத்தை
அஹ்மது எழுப்பி விட்டால்,
அமளிதான் அங்கு எழும் !
ஆனாமூனா பணக்காரர் !
அடிதடிக்கு அஞ்சாதவர் !
ஊரில் பெரும்புள்ளி
ஊரெங்கும் சொத்துப்பத்து
அதிகார வர்க்கமெல்லாம்,
அவர் பக்கம்: அவ்வூரில்
அவர்பேச்சை மீற
யாருக்கும் துணிவில்லை !
அவ்வூர்த் தலைவரும்
அதற்கு விதி விலக்கல்ல !
“அப்புறமா பார்க்கலாமே
அஹ்மது?” எனத் தலைவர்
அவனை அமரவைக்க
அவசரமாய் முயற்சி செய்தார் !
ஆனால் அஹ்மது
அமரவில்லை; எழுந்து நின்று
பணிவாய் வேண்டினான்;
பரிதாபம் அவன் குரலில் !
”ஏழைக்கு இரங்குங்க
(இ)ரப்பு உங்கள ரட்சிப்பான் !
இருக்கற வீடும் போய்ட்டா
ஏழை நான் எங்கேபோவேன்?”
தலைவர் தலைகுனிந்தார் !
தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தார் !
ஆனால் அங்கிருந்தோர்
ஆனாமூனா ஆட்களன்றோ !
போட்டார்கள் கூச்சல்
போர்க்களம் தோற்றதுவே !
நீதிசெத்தது; நேர்மை தோற்றது !
நியாயத்தை கொன்றவர்கள்
நிமிர்ந்து நடந்தார்கள் !
அன்று
வீர உமர் ஹத்தாப் ரலியின்
விசாரணை மண்டபம் !
குற்றவாளிக் கூண்டில்
குபேர ஜபலா !
அண்டை நாட்டவர்
ஆட்சித் தலைவரின் நண்பர் !
குற்றம் சாட்டியவர்
கூன் விழுந்த விவசாயி !
கூழுண்டு வாழும்
குடிமகன்; சாமான்யன் !
”அறியாமல் செய்த
சிறுபிழையைப் பெரிதாக்கி
அடித்துத் துவைத்துவிட்டார்
அநியாயம் இழைத்துவிட்டார் !”
சொன்னார் விவசாயி
சோகம் அவர்முகத்தில் !
கேட்ட கலீபா
கேள்விக் கணை தொடுத்தார் !
கஃபாவை வலம் வந்த
கூட்டத்தில் இருவருமே
முன் பின்னாக,
முறையாக ‘தவாப்’ செய்தார்
அப்போது அரசரின்
அங்கி தரைபடிய,
அவ்விவசாயியின்
அடிகள் அதில் பதிய,
அரசர் நிலைகுலைந்தார்
ஆத்திரத்தில் நிலையிழந்தார் !
நடந்தது இது தான்
நன்றாகப் புரிந்ததுவே
‘வேண்டுமென்று செய்யவில்லை
விவசாயி’ என்பதுவும்
வீரர் உமரவர்க்கு
விளங்கியது; அவர் சொன்னார்:
“ஆத்திரத்தில் அடித்தது
அப்பட்டமான தப்பு !
அரசன் என்றாலும்
ஆண்டியே என்றாலும்
அல்லாஹ்வின் நீதிக்கு
அனைவரும் சமமாகும் !
எனவே, ஜபலா
ஏழை விவசாயியிடம்
எந்த நிபந்தனைக்கும்
இடமின்றி, மன்னிப்பு
கோரிட வேண்டும்” என
கூறினார் கலீபாவும் !
ஜபலா சினந்தார்;
’ஜபர் தஸ்த்’ தைக் காட்டினார் !
ஆனால் உமரவர்கள்
அசைந்து கொடுக்கவில்லை !
அரசரைப் பணிய வைத்தார்;
நீதியைக் காக்க;
நியாயத்தை நிலைநாட்ட;
தாட்சண்யம் பார்க்காது
தடை, தயக்கம் காட்டாது,
நேருக்கு நேராய்
நியாயத்தை சொன்னதனால்
வரலாற்றில் நின்றார்கள்
வீர உமர் ஹத்தாப் (ரலி) !
அந்த உமர் ஹத்தாபும்
இந்த உமர்கானும்
சொந்த பந்தம்தான் !
சோதர முஸ்லிம்கள்தான் !
என்ன செய்வது?
சொல்லுங்கள்…
என்ன செய்வது?
நன்றி :
நர்கிஸ்
நவம்பர் 2011
